حضرت خديجه ى كبرى عليها السلام«آواره» همدانى - مهدى
خاتون زنان عرب از جاه و نعم بود
سوداگر و داراى رعایا و حشم بود
از زمره اشراف و چو آباى گرامیش
در ملک حجاز از حسب و نام علم بود
تنها نه غنى بود و از آن کرّ و فرى داشت
در جامعه مشهور به احسان و کرم بود
او پیشتر از بعثت و پیدایش اسلام
غمخوار و مددکار زنان وقت الم بود
اول زن اسلام که هم دوش مُحمّد
بنیانگر پر ارجترین دین امم بود
در رونق و تبلیغ و شناسایى اسلام
با بذل زر و مال فزونتر ز رقم بود
تالحظه بدرود جهان ختم رسل را
مأنوس وشریک غم و شادى همه دم بود
مىبرد غم از قلب نبى با سخن مهر
هر گاه که از فتنه کفّار دژم بود
وین بس زمقامش که خداگفته سلامش
چون اونه کسى درعرب ونىبه عجم بود