حضرت خديجه‏ ى كبرى عليها السلام‏«آواره» همدانى - مهدى

خاتون زنان عرب از جاه و نعم بود

سوداگر و داراى رعایا و حشم بود

از زمره اشراف و چو آباى گرامیش‏

در ملک حجاز از حسب و نام علم بود

تنها نه غنى بود و از آن کرّ و فرى داشت‏

در جامعه مشهور به احسان و کرم بود

او پیش‏تر از بعثت و پیدایش اسلام‏

غمخوار و مددکار زنان وقت الم بود

اول زن اسلام که هم دوش مُحمّد

بنیانگر پر ارج‏ترین دین امم بود

در رونق و تبلیغ و شناسایى اسلام‏

با بذل زر و مال فزونتر ز رقم بود

تالحظه بدرود جهان ختم رسل را

مأنوس وشریک غم و شادى همه دم بود

مى‏برد غم از قلب نبى با سخن مهر

هر گاه که از فتنه کفّار دژم بود

وین بس زمقامش که خداگفته سلامش‏

چون اونه کسى درعرب ونى‏به عجم بود